Pomiędzy nowiem a pełnią widzimy dokładnie połowę oświetlonego globu księżycowego. Księżyc wygląda jak półkole. Z Ziemi widać ćwierć księżycowej powierzchni i dlatego tradycyjnie taka faza nazywa się kwadrą; pierwsza kwadra następuje po nowiu przed pełnią, trzecia - między pełnią a nowiem.
Ludzie często sądzą, że Księżyc świeci tylko nocą, ale przecież nierzadko widać go wyraźnie w ciągu dnia. Wschód Księżyca następuje codziennie później. Zaraz po nowiu Księżyc wschodzi tuż po Słońcu. W pierwszej kwadrze, tydzień później, wschodzi o północy, a podczas pełni wschodzi wtedy, gdy zachodzi Słońce. Około 23 wrzenia, blisko równonocy jesiennej, Księżyc w pełni nazywany bywał w tradycji ludowej Księżycem żniwiarzy. Przez kilka dni wschodzi bowiem prawie równoczenie z zachodzącym Słońcem, co w dawnych czasach pozwalało kończyć zbieranie plonów przy księżycowym świetle. Nisko nad horyzontem Księżyc wydaje się też większy, niż wysoko na niebie, ale jest to tylko złudzenie optyczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz